راست‌دینی نوین مسیحی گرایشی است که در عصر جدید و در واکنش نسبت به جریان آزاد اندیشی، که محصول عصر روشنگری و مدرنیته بود، به وجود آمد. راست‌دینی نوین، همان‌طور که از اسمش پیداست، بر آموزه‌های بنیادین مسیحیت تاکید می‌کند، هرچند بیانی نو از آن ارائه می‌دهد. تاکید بر آموزه‌های بنیادین مسیحی لازمه‌اش انحصارگرایی دینی است ، به این معنا که تنها دین حق و تنها راه نجات و رستگاری مسیحیت است و پیروان دیگر ادیان راهی به نجات و رستگاری ندارند. ریشه های فکری این مکتب به کیرکگارد بر میگردد. اما بنیان گذار این مکتب کارل بارت است که بیان او از راست کیشی جدید مسیحی به انحصارگرایی بسیار افراطی منجر شده است. کسانی مانند امیل برونر راه بارت را ادامه داده اند. اما با اینکه اصل انحصارگرایی مسیحی را تأیید کرده اند، موضع آنان قدری معتدل تر است. این نوشتار به بیان مبانی فکری این گرایش، که آن را به انحصارگرایی کشانیده، و نوع انحصارگرایی آن و نقد و بررسی این انحصارگرایی می‌پردازد.
)