قرآن کریم
نهج البلاغه، (1374)، تصحیح صبحی صالح، بیروت: بینا.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، (1370)، الهیات نجات، ترجمهی یحیی یثربی، تهران: فکر روز.
ابن عربی، محمد بن علی، (1365)، فصوص الحکم، تصحیح ابوالعلاء عفیفی، بیروت: بینا
آشتیانى، سید جلال‌الدین، (1351)، پاورقى منتخباتى از آثار حکماى الهى ایران، ج 4، مشهد: نشر دانشگاه مشهد.
پیلین، دیوید، (1383)، مبانی فلسفهی دین، ترجمهی گروه مترجمان، قم: بوستان کتاب.
راغب اصفهانى،(1412)، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیقِ صفوان عدنان داود، بیروت، دمشق: دارالعلم، الدارالشامیه.
سبزوارى، ملاهادى،(1369)، شرح منظومه، جلد اول، تهران: ناب.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم،(1981)، الحکمة المتعالیة فی الأسفار الأربعه، جلد اول و دوم، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
(بیتا)، الحکمه المتعالیه فى الاسفار العقلیه الأربعه، جلد هفتم، قم: مکتبة المصطفوی.
(1368)، الحکمه المتعالیه فى الاسفار العقلیه الأربعه، جلد سوم، قم: مکتبة المصطفوی.
(1380)، الحکمه المتعالیه فی الأسفار العقلیه الاربعه، جلد دوم، تصحیح و تحقیق مقصود محمدی، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
(1379)، الأسفارالأربعه، جلد اول، تهران: حکمت.
(1363)، المشاعر، به اهتمام هانری کربن، تهران: کتابخانهی طهوری.
(1354)، المبدأ و المعاد، تصحیح سید جلال الدین آشتیانی، تهران: انجمن حکمت و فلسفه.
(1362)، مفاتیح الغیب، تهران: انتشارات علمى و فرهنگى.
طباطبایی، سیدمحمدحسین، (1981)، تعلیقه بر الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، جلد ششم، بیروت: داراحیاءالتراث العربی.
کاکایی، قاسم، (1378)، «نظریهی وحدت وجود و برهانی بودن آن از دیدگاه ابن عربی و ملاصدرا»، فصلنامه اندیشه دینی دانشگاه شیراز، شماره اول، صص55-77.
جوادیآملی، عبدالله، (1386)، رحیق مختوم (شرح حکمت متعالیه)، جلد دوم، قسمت پنجم، قم: نشر اسراء، چاپ سوم.
مصباح یزدی، محمدتقی، (1366 )، آموزش فلسفه، جلد دوم، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
مکی، جی. ال، (۱۳۷۰)، ترجمهی محمدرضا صالحنژاد، «شر و قدرت مطلق»، مجلهی کیان، دورهی چهارم، شمارهی۳، صص5-11.
نبویان، محمدمهدی، (1392)، «وحدت وجود از دیدگاه صدرا»، فصلنامهی آیین حکمت، سال پنجم، شمارهی 18، صص177-207.
نصری، عبدالله؛ اعتمادینیا، مجتبی، (۱۳۹۲)، «صورتبندیهای مسألهی شر در آثار فیلسوفان مسلمان»، آموزههای فلسفهی اسلامی، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شمارهی ۱۲، صص117-140.
)