Analyzing the Relationship between Finality of Prophecy and Imamate from the Theological Point of View

Author

Assistant Professor, Philosophy and Logic Education Department, Farhangian University, Tehran, Iran

10.22080/jre.2024.24764.1169

Abstract

According to the Shia belief, prophecy does not have a static state but is dynamic and mobile, and the Shia Imamate is a continuation of the prophecy. All divine religions have completed each other until the time of the last prophet, who has complemented the religion of God. For the continuation of the religion, it needs to be described by perfect human beings who have the same qualities as the Prophet of Islam (PBUH). Based on this, the prophetic mission continues by the imam, who has all the privileges of the prophet, except for receiving revelation, and by having special characteristics and attributes, including spiritual guardianship, continues the duties of the prophet. The findings of this research, which was carried out in a descriptive-theological manner and with a theological approach, revealed that not only there is no contradiction or conflict between belief in the Finality of Prophecy and belief in Imamate, but Imamate is complementary to the Finality of Prophecy, and there is a special relationship between these two doctrines. Just as the existence of religion and Sharia requires the presence of a prophet, the survival of religion and Sharia depends on the existence of an imam. Therefore, religion’s need for an imam in continuity is the same as its need for a prophet in establishment.

Keywords

Main Subjects

References

قرآن کریم.
نهج البلاغه.
اقبال لاهوری، محمد (بی تا). احیای فکر دینی در اسلام. ترجمة احمد آرام. انتشارات رسالت قلم.
امینی، ابراهیم (1350). بررسی مسائل کلی امامت. قم: انتشارات دارالتبلیغ اسلامی.
جوارشکیان، عباس (1394). امامت سرّ خاتمیت. قم: بوستان کتاب.
سبحانی، جعفر (1384). خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم (ع)، فصل­نامة قبسات، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة معاصر، ش 37: 17-7.
سروش، عبدالکریم (1379). بسط تجربة نبوی. تهران: مؤسسة فرهنگی صراط.
شریعتی، علی (1357).  امت و امامت. تهران: انتشارات قلم.
شریعتی، علی (1385). شیعه. تهران: انتشارات سحاب کتاب.
شاکرین، حمید رضا (1385).  امامت و خاتمیت، تعارض یا تلائم، فصل­نامة کتاب نقد، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه معاصر، ش 38: 83-63.
شریف زاده، بهمن (1385). امامت در سازگاری با خاتمیت، فصل­نامة کتاب نقد، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه معاصر، ش 38: 139-133.
طباطبائی، محمد حسین (بی تا). شیعه (مجموعه مذاکرات با پروفسور هانری کربن). با توضیح علی احمدی، سید هادی خسرو شاهی. قم: انتشارات رسالت.
کلینی، محمد بن یعقوب (1381 ه ق).  الاصول من الکافی، ج1. ترجمة شیخ محمد باقر کمره‌ای. تهران: انتشارات المکتبه الاسلامیه.
گلزاده غفوری، علی (1350). شیعه و نبوت، انتشارات الفتح.
متقی بن حسام الدین الهندی، علاء الدین علی (1419 ه ق). کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال. تحقیق محمد عبدالقادرعطی. بیروت: منشورات دارالکتب العلمیه.
مجلسی، محمد باقر (1388 ه ق). بحارالانوار. تهران: منشورات دارالکتب الاسلامیه.
محقق، جعفر (1385). تعارض امامت و خاتمیت، فصل­نامة کتاب نقد، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشة معاصر، ش 38: 125-105.
مصباح، محمد تقی (1367). راهنماشناسی. قم: مرکز مدیریت حوزة علمیة قم.
مطهری، مرتضی (1366). خاتمیت. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1374). امامت و رهبری. تهران: انتشارات صدرا.
مطهری، مرتضی (1368). مجموعه آثار 3 (راز ختم نبوت). تهران: انتشارات صدرا.
سایت اینترنتی www. Dr soroush.com.
سایت اینترنتی www.rasanews.com.
 

Files

Share

How to cite

Statistics