یکی از مسایل مهم در حوزه فلسفه دین، که میتوان با رویکردهای جدید استنتاجی به بررسی آن پرداخت مسئله تقابل علم و دین است. استنتاج بهترین تبیین به عنوان یک روش استنتاجی جدید میتواند در ارائه راهکاری نو برای حل این مسئله فیلسوف دین را یاری کند، از همین رو برخی از فیلسوفان دین نیز به تازگی با استفاده از این روش به بررسی رابطه علم و دین پرداختهاند. ما در این نوشتار سعی کردهایم تمامی وجوهی که این نوع از استنتاج میتواند در حل مسئله تقابل علم و دین بکار آید را بررسی کنیم. روندی که این نوشتار در این بررسی پیموده است در قدم نخست توصیف استنتاج بهترین تبیین براساس مدل پیتر لیپتون و در قدم بعدی بررسی راهحلهای مختلف مسئله تقابل علم و دین با بکارگیری استنتاج بهترین تبیین است. آنچه بر اساس این بررسی در این نوشتار حاصل آمدهاست اثبات کارایی اجمالی این نوع از استنتاج در حل مسئله تقابل است، البته براساس این پژوهش این نوع از استنتاج در ارائه پاسخی قطعی به مسئله تقابل ناکارامد است ولی میتواند در روند ارائه پاسخ صحیح به پژوهشگر کمک کند.
محمد علیزاده, رضا. (1401). کارکرد استنتاج بهترین تبیین پیتر لیپتون در حل مسئله تقابل علم و دین. کاوشهای فلسفه و دین, 1(1), 147-162. doi: 10.22080/jre.2024.25131.1177
MLA
رضا محمد علیزاده. "کارکرد استنتاج بهترین تبیین پیتر لیپتون در حل مسئله تقابل علم و دین". کاوشهای فلسفه و دین, 1, 1, 1401, 147-162. doi: 10.22080/jre.2024.25131.1177
HARVARD
محمد علیزاده, رضا. (1401). 'کارکرد استنتاج بهترین تبیین پیتر لیپتون در حل مسئله تقابل علم و دین', کاوشهای فلسفه و دین, 1(1), pp. 147-162. doi: 10.22080/jre.2024.25131.1177
VANCOUVER
محمد علیزاده, رضا. کارکرد استنتاج بهترین تبیین پیتر لیپتون در حل مسئله تقابل علم و دین. کاوشهای فلسفه و دین, 1401; 1(1): 147-162. doi: 10.22080/jre.2024.25131.1177